Sporters met het zweet nog op hun voorhoofd. We trekken ze van het sportveld, van de dansvloer, van de fiets, uit de sportschool of het water. Deze keer met Dana Zajdenbanda. Zij is paardrijdster en is elke dag in de manege te vinden.

Wat doe je hier?
“Ik rijd hier elke dag paard. Er is één paard waar ik het meeste op rijd. Dit paard is van de manege, ik heb geen eigen paard. Ik geef ook vrijwillig beginners les aan jongere kinderen. Dit zijn kinderen die echt net beginnen met paardrijden.”

Hoe ben je in deze sport terecht gekomen?
“Toen ik jong was, was ik eigenlijk heel erg bang voor paarden. Daarom heeft mijn moeder me gewoon een keer op een pony gezet en toen bleek dat ik het eigenlijk wel heel erg leuk vond. Dat was toen ik vijf jaar was. Mijn moeder deed zelf niet aan paardrijden, maar ze vond het wel leuk.”

Wat is je mooiste sportmoment?
“Dat was mijn eerste wedstrijd. Dit was toen ik nog in Nederland woonde. Ik reed op een heel eigenwijze pony, die was moeilijk om op te rijden. Die wedstrijd won ik. In Nederland reed ik elke zondag een wedstrijd. Hier op Curaçao is dat wel minder vaak.”

Wie is je grote voorbeeld in deze sport?
“Dat is Anky van Grunsven. Ik vind het heel knap wat zij doet. Ze moet heel veel trainen en heeft ook nog eens een eigen bedrijf. Toch blijft ze altijd vrolijk en ze ziet de goede dingen in.”

Wat is je ultieme doel in deze sport?
“Mijn ultieme doel is om net zo goed te worden als Anky van Grunsven. Als het zou kunnen zou ik echt graag op dat hoge niveau rijden. Het is hier op Curaçao wel moeilijk om dat niveau te halen. Als ik echt zo goed wil worden, zou ik terug moeten naar Nederland. Dat komt ook omdat ze hier andere paarden hebben dan in Nederland, ze lopen anders.”