CURAÇAO – Spraakmakend nieuws, een knallend evenement of sportief hoogstandje, soms wil je als lezer zelf in de pen klimmen. Bij Versgeperst.com zijn ingezonden brieven welkom. Vandaag deelt Rudy Willems zijn visie over de naamsverandering van PSC.

Deze auteur heeft geen bezwaren tegen de naamsverandering van PSC, maar wel tegen alles, dat op een schandalig minachtende wijze was gebeurd. Zijn hoogdravend en buitensporig kritische stijl, de manier waarop, is niets beter dan wat hij met zijn kritiek afbreekt en afkeurt.

Helaas, verklaart deze man zich niet nader, hoe het wel had moeten zijn om kritiek te voorkomen. Voor deze soort zaken, hoe men het ook draait of keert, er bestaat gewoon geen wijze, die niet schandalig of minachtend zou zijn: het gaat om machtsvergelding en het uitvoeren ervan. Neem bijv. de naamwijziging van Nieuw Amsterdam voor New York! Was het niet schandalig en vernederend voor Peter Stuyvesant? Waren de Engelsen toen zo objectief en democratisch en vredelievend om eerst te gaan overleggen wat Peter het liefst zou willen hebben? Neen, New York, that’s it! Genoemd naar de Hertog van York, broer van koning Karel II van Engeland.

In dit geval, lijkt de suggestie zo te zijn, hoewel men geen bezwaren heeft tegen de persoon de Paula, maar een z.g. Nederlands-Antilliaanse figuur was beter geweest: bv. een Mevrouw Leeflang of een Mijnheer Pengel of een andere witteboord ambtenaar ex-slavenhandelaar. Peter Stuyvesant had ook grote problemen om zich aan te passen aan de Engelse eisen en aanvaarding van de nieuwe omstandigheden. Alles wat toen de klok sloeg bij Stuyvesant was Nederlands Calvinistisch en toch had hij moeten buigen voor de rechten van 23 joden uit Brazilië.

Het bloed blijft kruipen, waar het niet stromen kan! De reputatie en eerbaarheid van de Heer Paula dwingt meer respect, egard, eerbetoon en eerbiedwaardig af. Hij heeft op zijn gebied zijn kwaliteiten gelijk Peter Stuyvesant en wordt daarom ook gehonoreerd gelijk Peter Stuyvesant. En hierover valt niet te twisten. “Nieuwe tijden, nieuwe prijzen.”

Dit nieuwe Land Curaçao heeft geen behoefte aan pennenlikkers om veranderingen te oordelen naar hun maten,
inhoud en inzichten. Zolang men niet bereid is zich aan te passen aan dit Nieuw Curaçao van gelijkheid, maar steeds blijft vasthouden aan de Nederlands-Antilliaanse elitaire privilege, dan zal men grote weerstand ondervinden, die gevaarlijke sociale vormen zal kunnen aannemen. Zo te zien streeft men naar dat doel!

Het moet duidelijk zijn, wanneer de Heer Schotte het had over ‘wij zijn de Curaçaoënaars’, dan bedoelde hij kennelijk daarmee, onderlinge en wederzijds respect om zeker de nieuwe overgangsituatie in alle rust te kunnen overbruggen. Echter komt men met verborgen grappen en grollen om bij wijze van spreken om respectloos bevolkingsgroep te kunnen typeren met ‘funchi’ en thans dit geval de Paula, dan geeft men geen uiting van goodwill tot saamhorigheid. Integendeel, het begint te lijken op aanhoudende provocaties en aanvallen en is daarom een gewaagd en zorgelijke test-case om te kunnen nagaan hoe ver men tegen onschuldige scheenbenen van anderen zal kunnen schoppen zonder gevolg.

Peter Stuyvesant was niet zo objectief en democratisch ingesteld, zoals men nu wil doen geloven. Door hem nu zo hevig op te hemelen, is het begrijpelijk met de oog op eigenbelang of andere voordelen, waarmee men zich wil zien beloond worden. Het lang verleden van het Eiland Curaçao staat niet bekend om zijn objectiviteit of democratie en vredelievendheid. Thans zal men ook nooit tot volledige rijpheid en slagvaardigheid kunnen komen door elke situatie te gaan afwegen m.b.t. objectiviteit en democratie en oren hebben naar alle pro’ en contra’s om beslissingen te kunnen nemen. Dit is een uiting van slapheid en niet van gedecideerdheid om met vaste hand en wil een beleid te kunnen voeren. Men behoort uitsluitend de grote brokken uit de soep te halen om vooruit te komen.

Wie onder deze overgangsituatie ten onrechte te veel pijlen op zijn boog heeft om te komen vertellen hoe het moet zijn of niet, doet goed uit de weg te gaan staan en zich aanpassen voor eigen voordeel. Het moet geen probleem zijn, indien men zich niet wil, kan of zal aanpassen aan de groei naar sociale evenwichtigheid en onderlinge respect. Er bestaat nog altijd,in totale vrijheid, een passende oplossing: Amsterdam of de oerwouden, waar men welkom zal zijn!

De gemeenschap van het Eiland groeit gestaag en bestendig naar zijn eigen evenwichtigheid in saamhorigheid om in vrede samen en met elkaar te kunnen leven. Wie zich niet kan intomen om een storende grote mond te voorkomen, dient te beseffen, net als Muammar Kaddafi, dat het wel eens zal kunnen verkeren en dan is inderdaad er geen water meer om zich te kunnen verschonen. Het is de hoop, dat wijsheid en het gezond verstand zal triomferen, omdat het de Curaçaoënaar nog ontbreekt zijn optimale denkvermogen te gebruiken. Komt tijd komt raad!

Wil jij iets delen met de wereld? Mail je ingezonden brief naar: redactie@versgeperst.com