CURAÇAO – Heb jij je pensioen goed geregeld? Of maak je je zorgen over de toekomst na je dienstjaren? Uit onderzoek blijkt dat mensen in de toekomst geen garantie meer hebben op een AOV pensioen.

In een rapport over het sociale verzekeringssysteem schrijft mede-auteur Rafael Pichardo dat de vergrijzing op Curaçao voor grote problemen gaat zorgen. Dat meldt het Antilliaans Dagblad maandag. Het rapport genaamd ‘Naar een duurzame oplossing van het pensioenstelsel op Curaçao (2008)’ schets een droevig plaatje voor de toekomst. Zo is er in het verleden geen rekening gehouden met de stijgende levensverwachting en de groeiende Curaçaose populatie. Maar wat vindt Curaçao er zelf van? Maken mensen zich zorgen? Of gaan ze fluitend hun pensioen tegemoet?

Zelf sparen
Apothekersassistente Minetsy Melfor (40) maakt zich niet druk over haar toekomst. “Ik spaar al jaren zelf, dus ik weet zeker dat ik straks genoeg geld heb als ik met pensioen ga.” De Botica waar ze werkt heeft een eigen pensioenfonds. “Niet alle bedrijven hebben een fonds, maar eigenlijk zou dat wel beter zijn”, zegt Milfor. “Van de overheid krijg je immers veel te weinig.”

Verplicht pensioen
“Jongeren denken te makkelijk over de toekomst”, vertelt de assistente verder. Jongeren leggen niet makkelijk geld weg voor de toekomst. Een systeem waarin je verplicht moet sparen voor je pensioen zou beter werken denkt Milfor. “Net zoals autoverzekeringen ofzo. Zonder verzekering mag je niet rijden.”

Voorlichting
De jonge Steven Ho (28) bevestigt Milfors vermoeden. “Mijn pensioen? Wat? Daar maak ik me totaal geen zorgen over”, lacht hij. Wel denkt deze minimarkt-verkoopassistent dat meer voorlichting vanuit de overheid wel goed zou zijn. “Voorlichting is altijd goed. Jongeren weten nu niets over geldzaken”, geeft Ho toe.

Toezicht
Voor Gilbert Pietersz (63) is het bijna zover. Nog twee jaar werken en hij gaat met pensioen. Maar wel met gemengde gevoelens. Na dertig jaar trouwe dienst bij de Curaçaose Dak Maatschappij (CDM) weet hij namelijk niet wat er over is van zijn gespaarde pensioen. “Het bedrijf leende gewoon geld uit het fonds als ze geld tekort hadden. Niemand had ooit zicht op wat er in en uit ging. Dus het is afwachten.’

120 gulden
Ook werkte Pietersz tien jaar in Nederland. “Ik werkte daar bij uitzendbureaus als productiemedewerker. Ik hoop dat ik daar nog wat geld van zie.” Van het geld van de overheid hoeft hij het niet te hebben zegt Pietersz op rustige toon. “Ik geloof dat ik 120 gulden per twee weken krijg”, glimlacht hij. “Loop ermee de markt op en het is weg.”