CURAÇAO – “Mijn neef bood aan mij naar huis te brengen na een avond uit. Mijn neef en een vriend van hem reden niet naar mijn huis, maar stopte bij de mondi. Daar ben ik door hen verkracht.” Dit is één van de afschrikwekkende verhalen die naar voren komt in de documentaire ‘Ku ki derechi’ van Bos di Hubentut.
Het verhaal is afkomstig van één van de jongeren die moedig genoeg was om haar verhaal te vertellen voor de camera van het team dat de documentaire heeft gemaakt. De 24-delige documentaire, de eerste grootschalige documentaire over kindermisbruik op de Benedenwindse en Bovenwindse eilanden, is gemaakt in opdracht van Bos di Hubentut voor hun gelijknamige campagne.
Familie
“Het komt heel vaak voor dat misbruikzaken binnen de familie worden weggestopt”, zegt Favell Maduro, één van de makers van de documentaire, tegenover Versgeperst.com. “Het is taboe, de familie kan er niet mee omgaan en schaamtegevoelens spelen een grote rol.” Volgens Maduro houdt ongeveer 75 procent van de slachtoffers zich stil. “Je kunt het wegstoppen maar het komt altijd terug op latere leeftijd. Of iemand wordt heel gesloten op seksueel gebied of hyperseksueel en houdt er veel partners op na. Hoe dan ook, de littekens blijven aanwezig.”
Realiteit
Als maatschappelijkwerker voor het project YAVE van Federatie Antilliaanse Jeugdzorg is Maduro langs basisscholen geweest om jonge kinderen te informeren over seksueel, fysiek en mentaal misbruik. “Kinderen komen na de voorlichtingsles vanzelf naar je toe”, vertelt Maduro. “In een klas kwam een negenjarig meisje bij mij en vertelde dat zij samen met haar moeder naar pornofilms kijkt. In een andere klas vertelde een meisje van zes allerlei seksuele handelingen in geuren en kleuren. Ik herinner mij een ander geval waarbij twee meisjes van rond de negen jaar elkaar hebben gepenetreerd met een dildo. Je denkt echt: dit kan niet waar zijn! Maar het is de realiteit.”
‘Daarom moet dit’
De documentairemaker is zichtbaar aangeslagen door alle onthutsende verhalen. “Deze verhalen komen uit alle lagen van de bevolking en alle rassen die op de eilanden wonen. Daarom moet dit. Daarom is dit zo belangrijk, om ouders duidelijk te maken dat dit niet kan. Er is teveel kindermisbruik op Curaçao.” De documentaire Ku ki Derechi (met welk recht) is elke zondag vanaf 21.30 uur te zien op TeleCuraçao. Bezoek voor meer informatie de website van Bos di Hubentut.
De realiteit is dat waar er mensen spreken over misbruik er altijd een groep schijnt te zijn die het heeft over gebruik.
Inderdaad vereist dit een mentaliteit verandering, die begint bij de opvoeding en ja, zie hier al het probleem tussen mis en ge.
Raar.. als ik de YDK zo hoor dan zijn alleen witte nederlanders pedos en kindermisbruikers.
Het is een taboe…wablief? Het is -helaas- de gewoonste zaak van de wereld. Moeders die hun minderjarige dochter bijv. naar betrouwbare familie in Nederland laten gaan omdat de nieuwe man waarbij de moeder gaat wonen anders zich aan de dochter zal vergrijpen – dat hoort er nu eenmaal bij.
Nou ben ik op dit gebied hoogstwaarschijnlijk toch te naïef en geloofde sommige van mijn eilandgenoten direct als zij, als er in Nederland kindermisbruik plaatsvond de hele Nederlandse bevolking voor kinderverkrachters uitscholden. Nu moet ik diezelfde eilandbewoners toch wel even vertellen dat de schellen mij inmiddels van de ogen zijn gevallen. Wij en dan bedoel ik onze eigen kinderverkrachters (en die blijken er echt te zijn) moeten ons diep schamen net zoals die makambas in Nederland zich schamen voor het tuig dat dus ook hier rondloopt.