CURAÇAO – Spraakmakend nieuws, een knallend evenement of sportief hoogstandje, soms wil je als lezer zelf in de pen klimmen. Vandaag de visie van de Nationale Associatie van Verzekeraars Curaçao (NAVV) op meest recente versie Basisverzekering Land Curaçao.

 
Het enige grote verschil tussen de meest recente versie Basisverzekering Land Curaçao en de vorige edities is dat thans geopteerd wordt voor een structuur waarbij om de vijf jaar een openbare aanbesteding zal plaatsvinden om te bepalen wie de enige uitvoerder (monopolist) zal worden, belast met de uitvoering van de ziektekosten verzekeringsregeling. Voor de komende drie jaar krijgt de SVB het alleenrecht om deze taak uit te voeren.

De NAVV heeft geen enkel vertrouwen dat een dergelijk model gaat werken en ziet dit dan ook als een listige manier om de SVB aan een monopolie positie te helpen. Immers de overheid gaat geen grote sommen geld investeren om vervolgens deze op te geven. Bovendien is het onwaarschijnlijk dat een mogelijke nieuwe provider de databestanden op een presenteerblaadje gaat krijgen van de vorige. Ook is het bekend dat op Curaçao niets permanenter is dan tijdelijk.

De NAVV herhaalt haar eerder ingenomen en gepubliceerd standpunt dat kiezen voor een stelsel waarbij sprake is van één uitvoeringsorgaan een verkeerde keuze is. De praktijk wijst namelijk uit dat de SVB die nu reeds bij wet het grootste deel van de markt toebedeeld heeft gekregen niet in staat is om een doelmatige en beheersbare ZV stelsel op te zetten waar sprake is van sluitende begrotingen. Er is sprake van zeer grote tekorten. Waarom zou dit bij toekennen van een monopolie positie anders zijn? Of is het dan de bedoeling de premies daarna drastisch te verhogen en/of het voorzieningenpakket te versoberen?

Het argument dat de markt te klein is voor meerdere uitvoeringsorganen wordt in het geheel niet onderbouwd en moet daarom als kretologie worden bestempeld. Als deze redenering gevolgd zou worden dan zou Curaçao vanwege de kleinschaligheid beter af zijn met één bank, één hotel, één supermarkt, één autodealer etc. etc.

Werken met één uitvoeringsinstantie betekent dat bestaande private verzekeraars hun ziektekostenverzekeringsactiviteiten moeten beëindigen. Dit betekent verlies aan werkgelegenheid, knowhow, expertise en kaptaalvernietiging terwijl de private verzekeraars bewezen hebben op efficiënte wijze ziektekostenproducten te kunnen aanbieden zonder in de rode cijfers te belanden.

Het model Basisverzekering ziektekostenverzekering gaat uit van de mogelijkheid om aanvullende verzekeringen af te sluiten. Bij wie gaat het gebeuren als de private verzekeraars wegvallen?

De NAVV kan niet goed begrijpen waarom de Regering het alternatief invoering van een AZV met meerdere uitvoerders niet laat onderzoeken en in haar besluitvorming betrekt.

Binnen het Koninkrijk worden beide modellen toegepast (het Nederlandse en het Arubaanse model). Waarom geen evaluatie op basis van “best practices” ?
De NAVV herhaalt dat een AZV met meerdere uitvoerders en waar de volgende voorwaarden van toepassing zijn een beter en realistischer model is:
• De overheid geeft het kader aan: premiestelling, basisdekking. De private verzekeraars hebben inmiddels decennia lange ervaring met een dergelijk model, namelijk bij de overheid gereguleerde WA autoverzekering.
• Er moeten meerdere uitvoeringsorganen zijn. Alle uitvoeringsorganen staan onder het toezicht van de Centrale Bank zijnde zorgverzekeraars. Dus de SVB zal moeten worden omgezet in een verzekeringsmaatschappij, vergelijkbaar met de private verzekeraars. De klant bepaalt zelf bij welke zorgverlener hij/zij verzekerd wil zijn. Kortom: vrije marktwerking.
• Alle uitvoeringsorganen bieden hetzelfde basispakket aan, welke door de overheid is gedefinieerd.
• De private verzekeraars kunnen een aanvullende dekking aanbieden aan degenen die daarin geïnteresseerd zijn.
• Er moet sprake zijn van een acceptatieplicht voor alle uitvoeringsorganen.
• Er moet sprake zijn van een verzekerings- en premie betaalplicht voor alle ingezetenen, ongeacht hun inkomen.
• De premiebetaling moet zijn op basis van nominale premies: een ieder betaalt dezelfde premie ongeacht het inkomen.
• In geval men de nominale premie niet kan betalen en dit duidelijk kan aantonen, zal de overheid zorgdragen voor de premiebetaling.
• Onverzekerbare risico’s (chronische ziektegevallen) blijven vallen onder de AVBZ.
• Een onafhankelijke Raad voor de Gezondheidszorg houdt toezicht en adviseert de overheid betreffende beleid, regelgeving, sancties en fungeert als beroepsorgaan in geval van geschillen tussen verzekeraars en verzekerden.