CURAÇAO – Bij het Kabinet van Curaçao vond gisteren een bijeenkomst plaats in het kader van het nieuwe integratiebeleid. Verschillende Antilliaanse organisaties kwamen bijeen om te praten over het specifieke doelgroepenbeleid dat aan het eind van dit jaar stopt.
Het specifieke doelgroepenbeleid is gericht op het terugbrengen van criminaliteit en schooluitval onder Marokkaanse en Antilliaanse jongeren. Curaçaoënaars met een zorgvraag zullen in de toekomst uit moeten wijken naar een algemene instelling.
Beleid
Omdat dit beleid Curaçaoënaars die in Nederland wonen raakt, kwamen de bestuursleden van onder andere MAAPP, OCAN, SPLIKA en SWA bijeen. Ook medewerkers van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, het Kabinet van Curaçao en de coördinator van de 22 Antillengemeenten waren aanwezig.
Belang
De vraag waarmee de organisaties zich zullen bezighouden is onder meer over hoe de reguliere hulpverlening kan worden afgestemd op de verschillende culturen. De bijeenkomst werd voorgezeten door de plaatsvervangende Gevolmachtigde Minister van Curaçao, Humprey Senior. Ondanks het feit dat het beleid geen verantwoordelijkheid is van de Curaçaose overheid, onderstreept Senior het belang van de rol van het Kabinet van Curaçao.
Er zijn al 10-tallen miljoenen aan besteed zonder succes. Zou het nu wel lukken?
Onzin Henkie, er is wel degelijk wat meer en anders aan de hand met onze jongeren, ondanks dat ze een Nederlands paspoort hebben, een aangepaste wijze van benaderen kan daarom geen kwaad. Het gaat hier juist om het feit dat dit dus nu dreigt te veranderen en zij dus niet meer specifiek maar meer algemeen zullen worden behandelt.
Kijk ook eens naar het aantal Antiliiaanse organisaties die dit zelf ook doen of ondersteunen, de noodzaak voor een specifieke benadering wordt door hun dus wel degelijk erkend.
De ideale situatie zou zijn dat men hier zelf wel zou opvoeden en de schoolgang zou stimuleren ipv onze rotzooi te exporten, want daar komt het toch wel op neer in al zijn triestheid.
jammer dat het kabinet hier zijn ondersteuning aan geeft, immers zo maak je onderscheid tussen Nederlanders, wij van de eilanden zijn gewoon Nederlanders totdat we onafhankelijk zijn.
Jezelf in de uitzondering positie plaatsen is nu net wat we niet willen, zo worden we dan apart neergezet.
Hoezo gerichte hulp , zijn onze jongeren gewoon niet jongeren met een Nederlands paspoort. Al die zakkenvullers in Nederland die een mooie baan hebben moeten het aparheid gevoel niet aanmoedigen maar gericht zoeken in de normale Nederlandse hulpverlening. Daar hebben we geen stichtingen met Antiliaanse namen voor nodig.