CURAÇAO – Spraakmakend nieuws, een knallend evenement of sportief hoogstandje, soms wil je als lezer zelf in de pen klimmen. Bij Versgeperst.com zijn ingezonden brieven welkom. Vandaag deelt Arthur Donker zijn herinneringen aan de recent overleden Willy Neef met ons.

Het was zo’n raar gevoel toen ik zaterdag de krant opendeed en op de voorpagina las dat Willy Neef overleden was. Ik was totaal van slag, want het was onverwachts omdat hij kerngezond was en ik hem pasgeleden nog gesproken had en we gelachen hebben om de stomste dingen.

Opeens komen allerlei herinneringen naar boven, de man die verantwoordelijk was voor de influx toeristen vanuit Nederland, een markt waar niemand in geloofde, omdat iedereen bang was dat met de komst van Van de Valk toen, de deuren opengegooid zouden worden voor de, zoals ze dat toen noemden ‘rugzaktoeristen’ die kwamen voor de bekende appelmoes met een kers van Van der Valk.

En vandaag aan de dag hebben we hele bungalowparken vol Nederlandse toeristen en hebben we kroegen, baaien en uitgaansgelegenheden waar iedereen een goede boterham aan verdient dankzij die ‘rugzaktoeristen’ waar iedereen zo bang voor was. Opeens zie je overal borden met namen van appartementen die je niet eens uit kan spreken die logies aanbieden aan de Nederlanders.

Sobel Air, KLM, Van de Valk groepen, Story en Privé die toen verkondigden dat Curaçao zo populair was dat zelfs Willem Alexander een huis aan het Spaanse Water zou hebben en iedere Nederlander dat wel wilde zien,  het was een af en aan van Nederlanders en toen gingen iedereen’s ogen open want ze zagen handel in die ‘Rugzaktoeristen’ terwijl niemand er in geloofde, maar Willy wel.

De man die niet weg te denken was bij de Utrechtse Vakantiebeurs met een berg aan folders en informatie over ‘zijn’ Curaçao. De man zich altijd als een gentleman wist te gedragen, keurig in pak en iedereen met respect behandelde met een zee aan contacten in de Europese reiswereld.

Als Willy een Roadtrip organiseerde was alles tot in de puntjes geregeld en was er discipline en orde en waren er geen paniek toestanden. Zijn materiaal was altijd van de hoogste kwaliteit en was altijd heel creatief in elkaar gezet.

Schijnbaar als je te goed bent in je werk of te populair wordt en mensen alleen maar met jou willen dealen omdat je oprecht bent en recht door zee gaat, word je dat niet in dank afgenomen en word je opzij gezet ondanks dat het ten koste gaat van het hele eiland.

Naast Jeanine was Willy’s grote liefde zijn kinderen en Curaçao, want op het laatst ging hij rondrijden en maakte de mooiste foto’s van plekken op Curaçao waar wij het bestaan niet eens van afweten.

Ik heb heel veel van Willy geleerd, we hebben ontzettend gelachen, heel vaak tot laat zitten discussiëren en ik kan niets anders zeggen dan dat de man een hart van goud had en dat ik het een eer vind om hem als vriend te mogen beschouwen.

Ik hoop dat zijn laatste reis niet Business Class zal zijn maar First Class want hij heeft het verdiend.

Bedankt voor alles Willy
Arthur Donker