CURAÇAO – Spraakmakend nieuws, een knallend evenement of sportief hoogstandje, soms wil je als lezer zelf in de pen klimmen. Bij Versgeperst.com zijn ingezonden brieven welkom. Vandaag deelt Toonchi Diepstraeten zijn brief aan de producenten van Documentaire Curaçao met ons.

Mijn kritiek heb ik verzonden aan de zendgemachtigde NTR en Holland Doc, tevens aan de producenten van deze film.

Vol verbazing heb ik naar jullie product zitten kijken. Ook heb ik het interview met jullie gezien. Sarah zegt in dat interview dat zij, Sarah dus, niet vaak of veel op Curaçao is geweest en er ook niet veel van weet. Mirjam Sluis heeft het onderzoek gedaan en zou de kennis in huis moeten hebben door haar gepubliceerde boek Zeezout. Hieronder laat ik jullie mijn kritiek weten.

Het is een redelijk mooie film, soms mooi opgenomen, maar wel vaak tricky. Ik zal later aangeven wanneer ik het tricky vind. Heel flauw is om met die boekpagina’s en die grafstem een grafstemming te maken die nergens op slaat. Jullie maken het gekunsteld extra somber, iets dat niet nodig is.

Mijn commentaar is, dat jullie hele stukken geschiedenis helemaal overslaan, stukken geschiedenis die grote invloed hebben gehad op de vorming van het huidige Curaçao. Een voorbeeld: wanneer zijn de joden op Curaçao gekomen en wat is hun invloed geweest. Nog een ander voorbeeld: jullie slaan de slavenopstand helemaal over en geven geen beeld en aandacht aan Tula de organisator van de slavenopstand. Er staat een mooi standbeeld van Tula op Curaçao. Leest u eens dat aardige boekje van Carel de Haseth met de titel ‘Slaaf en Meester’.  Dan weet u in grote lijnen hoe dat was met Tula.

(Tricky Sander Snoep met zijn geluid en camera): Jullie doen geloven alsof de Nederlanders die op Curaçao wonen overeenkomen met de mensen die jullie op de golfbaan opvoeren. Jullie stellen verontwaardigd vast dat die mensen op de golfbaan de geschiedenis van Curaçao niet kennen, (Sarah als producent van de film gaf zelf in het interview al aan de geschiedenis en Curaçao niet te kennen) wat verwachten jullie dan van de ‘nouveau riche op de golfbaan’. Ik geef jullie een duidelijk voorbeeld hoe de werkelijkheid wel kan zijn.

Wij wonen in een kleine wijk met dertien huizen, waar allemaal witte mensen wonen, de helft Amerikanen en de andere helft Nederlanders. Die weten allemaal wie Tula is, ze weten de geschiedenis van de slavenhandel, ze hebben allemaal het Slaven Museum, ofwel de Black Holocaust Museum in Willemstad bezocht. Wanneer ze gasten hebben dan krijgen die meestal wel een tripje naar het genoemde museum aangeboden. Wij met ons wijkje zullen zeker wel afwijken van die Nederlanders die u gefilmd hebt opgevoerd met hun hele lelijke teksten en verwende witte gezichten en (dat filmen deed u heel tricky).

U liet een aantal echt verveelde dames dansen. Die golfbaanbeelden, met al die decadente golfkarretjes op een rij, dat ziet er wel heel verwend uit. Ik vind dat heel flauw, dat is zo gemakkelijk, het is grappig maar heel goedkoop gevonden, maar het is niet de waarheid. Ik ben bekend op een andere golfclub dan waar u heeft gefilmd, daar waren laten we zeggen 25 procent witte mensen en 75 procent zwarte en gekleurde mensen. Bij deze golfclub moet je gewoon heel gezond je rondje lopen en mag je alleen een golfkar gebruiken wanneer je gezondheidsproblemen hebt. Deze golfclub zou een heel ander beeld hebben gegeven dan wat u in de film hebt laten zien. Dat bedoel ik met ‘tricky filmen van Sander Snoep’.

U laat heel leuk het initiatief van Albert Heijn zien om het zwarte personeel te trainen en kansen te geven. Maar wat heel sterk bij de Nederlandse tv-kijker blijft hangen is het beeld dat er op Curaçao heel veel kansarme mensen zijn. Het echte beeld op Curaçao is heel anders. Gaat u eens filmen bij een bank. Bijvoorbeeld de Maduro & Curiels Bank of de RBTT Bank, dat zijn grote lokale banken. U zult zien dat de parkeerterreinen van het personeel vol staan met super de luxe auto’s, dat zijn auto’s van het personeel dus. Ga bij de bank naar binnen en u zult zien dat bijna 100 procent van het personeel tot in de topfuncties zwart of gekleurd is. Ik denk dat er wel 80 procent vrouwen zijn, dus zwarte en gekleurde vrouwen hebben veel en volop kansen op Curaçao. Dat is anders dan het beeld dat u oproept en in de film heel tricky laat zien.

Toen u op het eiland was voor de opnamen heeft u vermoedelijk niet goed opgelet en niet in het rond gekeken. U zou dan gezien moeten hebben dat de grote 4-wheeldrive auto’s bestuurd worden door zwarte jonge kansvolle vrouwen. Toen u in de betere woonwijken kwam met de mooie huizen met mooie tuinen met twee grote auto’s voor de deur, toen moet u gezien hebben dat wel 75 procent van de huizen worden bewoond door gekleurde mensen. Ik vind het voor uw film en voor Curaçao als imago heel beschamend dat u een zo scheef en eenzijdig beeld hebt neergezet.

U doet voorkomen dat de Nederlanders alleen maar slavenhandelaren, plantage-eigenaren en beestmensen waren. U gaat er geheel aan voorbij, (u laat dat niet zien) dat de Nederlandse Missie heeft gezorgd voor een heel goede schoolopleiding welke werd gegeven door de broeders en fraters van de Heilige Liefde. Veel mensen op Curaçao die nu tussen de 50 en 70 jaar zijn hebben naar tevredenheid een goede schoolopleiding gehad met Mulo en soms in Nederland verder opgeleid. Vanuit de R.K.kerk hebben de zusters uit Schijndel een medische zorg op het eiland opgebouwd en het huidige Elisabeth Ziekenhuis hebben gebouwd. Dat Elisabeth ziekenhuis is heel lang het best medisch- centrum in de regio geweest. Die Nederlandse broeders, fraters en zusters waren allemaal wel wit en hebben zich voor de gekleurde medemens ingezet. U rept daar geen woord over en laat daarover geen beelden zien.