Het literaire hoogstandje ‘Nightwriters under the Moon’ strijkt 14 en 15 mei neer op Curaçao. Deze mix van literatuur, video, muziek en entertainment wordt ook wel omschreven als ‘Verwacht het onverwachte’, ‘Stand up Writing’ en ‘Wie niet lezen wil, moet maar horen’. Versgeperst.com interviewde de drie Nightwriters. We beginnen met het openhartige interview met Susan Smit.

Smit heeft in de afgelopen tien jaar negen boeken geschreven. Haar eerste heet ‘Heks. Een magische reis door de westerse spiritualiteit’ en verscheen eind 2001, haar laatste boek, ‘Vloed’, kwam uit in januari 2010. Eind dit jaar is haar tiende boek klaar, “Wijze mannen”, een vervolg op “Wijze vrouwen” uit 2003.

Heks
We vroegen de schrijfster naar de oorsprong van haar interesse voor heksen. Als journalist schreef zij over magie, wilde daar meer over weten en dit groeide uit tot een boek en het inwijden van zichzelf als heks. “Na het schrijven van mijn eerste boek over de oude religie van hekserij werd ik hier zo door gegrepen dat ik me heb laten inwijden als heks. Dat betekent dat ik me thuis voel bij de levensbeschouwing van de oudste natuurreligie van Europa: God is in alles wat leeft, eigen verantwoordelijkheid nemen voor je daden, de geneeskrachtige werking van de natuur, alles is energie en verbonden met elkaar. De natuur is mijn spirituele leermeester.”

Spiritualiteit
“Ik ben heel spiritueel ingesteld. Dat wil zeggen dat ik bewust leef en me bewust ben van mijn gedachten, handelingen en de consequenties daarvan. Ook ben ik me bewust van mijn eigen scheppingskracht, de Goddelijke kracht die in alles zit wat leeft en de krachten om me heen die me dragen en sturen. Ik gebruik mijn hersens, maar laat ook ruimte over voor mijn intuïtie en voor de mooie toevallen in het leven. Het is niet goed om alles dicht te timmeren met ratio en gewoonten, want dan krijg je oogkleppen en is de wereld niet langer betoverd maar dor”, vertelt de auteur. 

Inspiratie
De schrijvers Sander Marai, Milan Kundera, Hella Haasse en Arthur Japin zijn grote voorbeelden voor Smit. Als zij zelf een boek schrijft, doet ze veel research over de tijd en de omstandigheden, zowel voor haar historische romans als de non-fictieboeken. “Ik hou maanden voor het eigenlijke schrijven een notitieboek bij me om dingen te noteren die me invallen. Zo ontstaat er een verhaal, een idee, een opbouw. Pas bij het schrijven werk ik het allemaal tot in detail uit.” Op de vraag waar de Nightwriter haar inspiratie vandaan haalt, antwoordt zij: “Uit het leven, mijn eigen inzichten en gedachten, dromen, observaties en mijn vrienden. Maar ik haal ook inspiritatie uit kunst: literatuur, muziek, films en schilderijen. Als ik me in de pre-schrijffase bevind, raakt veel me. Ik heb meer ideeën dan tijd en dit is aan de ene kant een grote frustratie, maar aan de andere kant eigenlijk ook rijkdom.”

“Je ziet hoe moeilijk het is om vastgeroeste patronen,
dingen die als traditie zijn bestempeld, te veranderen.
Ook al tarten ze de mensenrechten.”

Slavenmeisjes Bangladesh
Voor de campagne ‘Because I’m a girl’ deed de schrijfster een week ontwikkelingswerk in Bangladesh. Zij nam het op voor de slavenmeisjes in de hoofdstad die worden verkocht aan rijke families en zestien tot achttien uur per dag moeten werken. “Vooral de taaiheid van die cultuur maakte het meeste indruk op me. Je ziet hoe moeilijk het is om vastgeroeste patronen, dingen die als traditie zijn bestempeld, te veranderen. Ook al tarten ze de mensenrechten. Wij doen het zo, en daarom blijven wij het doen. Het feit dat de grootste doodsoorzaak van meisjes tussen de 12 en 18 jaar zwangerschap is, vind ik onvoorstelbaar. De meisjes zijn er nog niet rijp voor, maar worden uitgehuwelijkt, verkracht of zijn slachtoffer van vrouwenhandel. Wie iets aan armoede wil doen, moet de positie van vrouwen verbeteren zodat er minder en later kinderen komen”, besluit Smit.

Lees zaterdag op onze website het interview met de volgende Nightwriter, Christophe Vekeman.

Susan Smit