CURAÇAO – Mensen met prediabetes die binnen zes maanden circa 10 procent van hun lichaamsgewicht verliezen, verkleinen de kans dat zij daadwerkelijk diabetes type 2 ontwikkelen in de volgende drie jaar. Dat blijkt uit een studie van wetenschappers van de John Hopkins University School of Medicine.
Dat meldt Gezondheidsnet. “We weten al een tijdje dat gewichtsverlies de kans op diabetes verkleint”, aldus hoofdonderzoeker Nisa Maruthur. “Nu zien we hoe belangrijk het is om mensen direct nieuwe voedings- en beweeggewoonten aan te leren. Gewichtsverlies op de korte termijn verlaagt het risico aanzienlijk.”
Voorkomen
Volgens de onderzoekers is het van groot belang om te voorkomen dat prediabetes uiteindelijk diabetes type 2 wordt. Ongecontroleerde diabetes kan leiden tot oog-, nier- en zenuwschade. Ook vergroot het de kans op hart- en vaatziekten. De nieuwe studie suggereert dat als mensen in de eerste maanden na de diagnose niet genoeg gewicht verliezen, een huisarts meer drastische maatregelen zoals medicijnen in moet zetten.
Jaren 90
Maruthur bestudeerde samen met haar collega’s onderzoeksgegevens uit het Diabetes Prevention Program. Mensen met overgewicht en een hoge bloedsuiker werden eind jaren 90 benaderd en gemiddeld 3,5 jaar gevolgd. In totaal waren meer dan 3000 deelnemers betrokken bij de studie. Een deel van de proefpersonen nam deel aan een intensief leefstijlprogramma. Anderen kregen een diabetesmedicijn of een placebo. De deelnemers in de leefstijlgroep die meer dan 10 procent van hun gewicht verloren, hadden een 85 procent lager risico op het ontwikkelen van diabetes.
Niet lichter
Ook een gewichtsverlies van 5 tot 7 procent had al een positief effect: de kans dat de prediates zich doorontwikkelde in diabetes was 54 procent minder. De groep die diabetesmedicijnen kregen, werd niet lichter, maar hun bloedglucose daalde wel. Daardoor hadden zij ook een lagere kans. Het grootste effect vonden de onderzoekers bij mensen bij wie zowel het gewicht als de hoeveelheid bloedglucose daalden. Het onderzoek is gepubliceerd in het Journal of General Internal Medicine.
