CURAÇAO – De opnames van Tula, the Revolt zijn in volle gang. Het Curaçaosch Museum vormde vandaag de set voor het slavendrama en dit was duidelijk te merken. Overal doken slaven en meesters op in de meest prachtige kostuums. Versgeperst.com sprak met ‘Tula’ en ‘mevrouw Lesire’.
Obi Abili (Tula) heeft vandaag geen goede dag. “Net nu de pers hier is, zit ik helemaal onder het bloed”, lacht de Engelsman. Abili heeft net de scene gespeeld waarin Tula flink wordt toegetakeld en veroordeeld tot de dood. Dit is te zien: zijn oog is dik, hij bloedt en zijn kleding zit vol met bloedvlekken. Althans zo lijkt het. “De make up is erg professioneel aangebracht”, vertelt de jonge acteur. Abili wist pas een paar dagen voor het filmen begon dat hij de rol van Tula had gekregen. “Dit was geen probleem. Last minu
te is het beste.”
Leren kennen
Veel vrije tijd heeft de acteur niet, maar in de uurtjes die hij heeft, probeert Abili het eiland beter te leren kennen. “Ik wist wel waar Curaçao lag, maar verder wist ik niet veel van het eiland. Inmiddels kom ik steeds meer te weten. Ik heb rondgetrokken en moet zeggen dat iedereen die hier woont veel geluk heeft. Curaçao is echt een diamant.”
Familie in Nigeria
Abili woont in Engeland en spreekt met een flink Brits accent. Tijdens het acteren schakelt Abili echter zonder moeite om. “Mijn ouders komen uit Nigeria, West Afrika. Tula kwam zeer waarschijnlijk ook uit West Afrika dus de kans is groot dat ik hetzelfde klink als hij toen.” De Nigeriaanse familie van Abili was blij verrast toen zij hoorden dat Abili de rol van vrijheidsstrijder zou spelen in de film. “Mijn vader is helaas overleden, maar m
ijn moeder was erg blij. De rest van mijn familie in Nigeria weet er ook van en iedereen is verrast en enthousiast.”
Dezelfde geluiden als toen
Henriette Tol speelt mevrouw Lesire in Tula, the Revolt. Lesire helpt de slaven en biedt hen onderdak. Tijdens haar rol is ze gewikkeld in prachtige middeleeuwse jurken, maar vandaag is ze even terug in het heden. “Het is bijzonder dat ik nu dezelfde dingen zie wanneer ik naar buite
n kijk als Lesire in de achttiende eeuw. Je hoort dezelfde geluiden en ruikt dezelfde dingen.”
Niet bekend
Tol is duidelijk onder de indruk van Tula’s verhaal en van Curaçao. “Het eiland lag altijd ver weg voor mij, maar nu ben ik ver weg en spreekt iedereen gewoon Nederlands. Het zet me aan het denken over wat er gebeurd is hier. Ik vind het ongelooflijk dat dit niet in de geschiedenisboeken staat. Het was een vreedzame opstand en het had heel anders kunnen aflopen.”
Niet bruin worden
Helaas kan Tol niet optimaal genieten van het eiland. “Buiten de tijd op de set, verberg ik zo veel mogelijk en kom niet op het strand. Ik mag namelijk geen kleur krijgen. Ik kan niet met een blanke huid beginnen en eindigen met een bruin kleurtje. Het is best moeilijk, maar ik ben hier ook niet om vakantie te houden.”
@Erwin Geurts
Eens! Met lokale acteurs, heel eenvoudig beantwoord, Ze zijn half de tijd arbeidsongeschikt, of voor welke reden dan ook, voelen ze superieur en kunnen doen wat ze willen, wanneer ze willen.
Ik heb blijkbaar of op een heel vreemde school of op een heel vooruitstrevende school gezeten, want bij ons werd er wel degelijk aandacht besteed aan zowel de slavernij, als de gruweldaden die door NL zijn begaan in Indonesie. Maar deze bladzijden uit onze geschiedenis moeten absoluut gewoon in het standaard onderwijspakket, voor zover dat nog niet het geval is.
Los daarvan is vind ik het inderdaad bizar, dat alle echte hoofdrollen naar buitenlandse acteurs zijn gegaan, dat is misschien handiger te verkopen, maar of het dan nog echt een Curacoas-Nederlandse film is?? Ik zou het geweldig hebben gevonden als Wiels bijvoorbeeld de rol van Tula gespeeld zou hebben. Zit je historisch helemaal goed, heb je de juiste emotie te pakken (daar kan geen Engelse Nigeriaan tegenop) en kan hij zich ook laten verraden door een mede-slaaf uit zijn eigen partij ;-).
@Belachelijk, Ze hebben Wiels gevraagd, maar die kon de tekst niet onthouden!
Beste Belachelijk, het antwoord op je vraag is heel eenvoudig. Acteurs moeten wel op hun werk komen opdagen.
@ belachelijk, Dit is geen Centro Pro arte toneelstuk. Maar een verhaal die naar buiten moet worden gedragen en waarvoor de beste van het beste aan acteurs is gecast. Namen die klinken en waar mensen op af komen. Ik ben bijzonder content met de grote acteurs die zich aangetrokken hebben gevoeld om deel uit te maken van de crew. En die hun naam hieraan willen verbinden. Wil je dat dit verhaal buiten de eilandsgrenzen komt dan moet je het hogerop zoeken. Als jij mij een Curaçaoënaar kan opnoemen die het b.v. in Hollywood heeft gemaakt dan kan ik met je sentimentele verhaal meegaan.
@ Belachelijk,
Ze willen de film internationaal uitbrengen en dan moet het Engels dus niet op een gemaakte manier worden uitgesproken.
Maar er zijn nog wel meer vreemde situaties: Niemand zweet (bestond kennelijk niet in die dagen), kleding is schoon, men draagt continu dezelfde kleding en de uiteindelijke dood van Tula is niet conform de werkelijkheid.
Maar goed, ben toch benieuwd hoe het er uiteindelijk uit gaat zien.
Kan iemand mij uitleggen waarom voor de hoofdrol geen Curacaoënaar is gecast maar een Engelsman, notabene van Nigeriaanse afkomst!? Hij wist nog net wel waar Curacao ligt. Mijn hemel…wat een bull. Lekker olie op het vuur in deze periode, ook.
Heel leuk artikel Elisa!! Leuk dat ik je even heb gezien op de set!!! xxx