“Volgende week vertrekken de bursalen naar Nederland”, hoor ik mijn collega’s op de redactie zeggen. “De wattes”, vraag ik ongeïnteresseerd. “Studenten die naar Nederland gaan om te studeren”, wordt geantwoord. ‘Zal wel, gaan toch zoveel studenten van Curaçao naar Nederland om te studeren’, denk ik.
De bursalen ben ik echter allang weer vergeten en ik pak de krant die voor mij ligt. Niet wetende dat ik in een speciale editie zit te lezen die gaat over, hoe raad je het, de bursalen.
Gistermiddag was het dan zo ver, ik mocht samen met mijn collega naar Hato om daar een reportage te maken over de bursalen. Bij de eerste stap uit de auto merk ik direct een bijzondere sfeer. Trotse, maar ook verdrietige ouders, familieleden, vrienden en kennissen staan om de bursalen heen. “Voor ons is het gewoon een normale dag”, fluister ik naar mijn collega. “Maar al deze mensen zullen 24 juli 2012 echt nooit meer vergeten.”
Alle 160 bursalen staan door elkaar en iedereen neemt afscheid. De één met een brede lach, de meesten met betraande ogen. Ik besef dat al deze leeftijdsgenoten niet afscheid nemen voor een stage in het buitenland van zes maanden of voor een wereldreis van een jaar. Nee, al deze studenten hebben ervoor gekozen om 7300 kilometer verder een nieuw en onbekend leven op te bouwen voor de komende jaren.
Ik merk dat ik wat sneller met mijn ogen ga knipperen om niet te laten zien hoe zeer ik al deze bursalen bewonder. Sinds mijn zeventiende ga ik elke zomer twee à drie maanden naar het buitenland om daar te werken, maar dat is niet te vergelijken met de keuze die al deze jongeren maken. Het liefst wil ik mijn tas op de grond zetten en de mensen om me heen knuffelen en tegen ze zeggen dat ik respect voor ze heb dat ze deze keuze maken.
Misschien wordt het veel fantastischer dan dat ze nu verwachten, misschien valt het vies tegen en zijn ze na een jaar weer terug. Eén ding is zeker, op dit moment staan alle bursalen oprecht achter hun keuze om te investeren in hun toekomst. Ook al kende ik geen enkele bursaal, ik voelde me trots en blij. Ik genoot van de emoties en de gedrevenheid van de aankomende studenten om zich te bewijzen tijdens hun studie in Nederland.
Nou ben ik sowieso een gevoelig mens, maar wat ik gisteren heb meegemaakt zal ik nooit meer vergeten. De bursalen 2012, nu al één van mijn mooiste herinneringen van het eiland. En met een traan die nu over mijn wang rolt typ ik: Succes aan een ieder van jullie! Make it happen!
Laten we het niet rooskleuriger voorstellen dan het is, want cijfers tonen aan dat minder dan de helft van de bursalen afstudeert en een meerderheid hun studielening niet afbetaalt.
Daarmee vormen de bursalen eerder een maatschappelijke last dan de toekomst van ons eiland.
Waar je het gelukkig met MAVO3 en diplomas vervalsen ook ver kunt schoppen.
Ayera ma bai dal un keiru den Utrecht, ta hobennan studiante yong yong so mi tabata mira ta kana rond pa wordu introdusie ku bida di Hullanda y hasiendo compra. Den mi so mi ta pensa esaki ta e generashon nobo ku a bin pa studia pa despues bin sigi goberna Korsou, aki un paar di anja. Esta ku nan bai bek. Pasobra despues ku ba inverti sen den bo estudio, tur hende ta spera di hanja un bon trabou pa kaba di paga nan estudio bek. Pasobra invershon den estudio aki na Hullanda ta manera un hypoteek un invershon ku bo tin ku paga bek. Pasobra hopi ku nan kaba di studia y e donjo di trabou hanjanan bon sufisiente anto e ora ey baimentu bek Korsou lubida. Ay dios ta awor numas ma ripara ku ta na papiamentu mi ta skirbiendo. Jammer pero no ta nada pasobra mi no ta bai kabia e lenguage
aworaki mas. Otro biaha. En todo kaso mi ta desea bosonan tur forsa doorzettingsvermogen ku boso estudio. Un kos si mi kier bisa bosonan no onderschat e Hullandes si pasobra Hullandes ta hopi moeilijk. Si bo siñala problema ku Hullandes anto tackle e na tempu y buska ayudo serka bo schooldecaan pa extra Nederlandse lessen. Anto kuminsa lesa hopi korant Hullandes pa spijker bo Hullandes op. Si bo ta den sociale beroepen lesa volkskrant of Trouw of e roddelblad de Telegraaf of AD Mas aleu sukses pa tur nos hoben nan y welkom na tera frieu.
Bursalen, veel succes en sterkte weer, let wel even als tip. Laat je geen oor aannaaien door de Freitas en consorten. Dit is nml. het aard van het beestje dus, een gewaarschuwd man telt voor 2.
Ik hoop dat ze wat met mijn ideeen doen of hebben gedaan. Dan zal het misschien wel beter gaan voor jullie hier in Nederland.