CURAÇAO – Museo Tula en Kas di Kultura organiseren in samenwerking met Unesco Curaçao een conferentie met als thema: ‘een gezamenlijke identiteit als basis voor een duurzame ontwikkeling’. Verschillende sprekers zullen een betoog houden over hoe hun land een gezamenlijke identiteit heeft ontwikkeld.
Daarnaast wordt er gekeken naar het perspectief van mensen in verschillende situaties. Hoe de geschiedenis van de slavernij nog een rol speelt in het leven en voor verwarring kan zorgen, mensen hun rechten kunnen opeisen als het gaat om basisbehoeften en om bruggen van eenheid te bouwen.
Antwoord op de hoofdvraag
Tijdens de lezingen worden de thema’s in subcategorieen verdeeld om zo een beter antwoord te kunnen geven op het onderwerp en vragen die ontstaan. Als alle thema’s zijn behandeld moet dit leiden tot de hoofdvraag: ‘Wat kunnen wij van andere landen in het Caribisch gebied leren?’. Met behulp van verschillende sprekers uit buitenland zal het antwoord op deze vraag steeds duidelijker worden.
Nationale identiteit
De sprekers geven een indruk hoe een land een nationale identiteit kan ontwikkelen, wat goede en minder goede lessen zijn en hoe een land bepaalde uitdagingen kan aangaan te behoeven van de ontwikkelingen. Tot slot zal nog een belangrijk punt ter sprake komen: hoe gaat hun land omgaat met de geschiedenis van de slavernij en hoe zij de mensen motiveren om vooruit te kijken ondanks hun verleden.
Meer informatie
Geïnteresseerden die willen deelnemen aan de conferentie, of meer informatie willen, kunnen zich vandaag nog inschrijven per mail via sekretariado.idk@gmail.com. De conferentie duurt drie dagen en wordt gehouden op 11,12 en 13 november in de International School of Curaçao.
De Conferentie georganiseerd door Kas di Kultura en Museo Tula met als centrale tema “Collectieve Identiteit” is een voortreffelijk initiatief. Er hadden veel meer mensen aanwezig moeten zijn. Concreet gesteld had men de hoofden van diensten en hun plaatsvervangers hiertoe moeten verplichten. De onderwijs – kultuur en sportsektor had zeer verplicht aanwezig moeten zijn. Dit is de juiste plek om informatie te vergaren ten behoeve van adviezen aan de regering. Ook vormt dit een basis voor de nodige netwerken en contacten. Instanties en of organisaties als Fesebako en de Unidat di Bario hadden ook geen verstek moeten laten gaan. Welnu door zo’n lage opkomst lijkt het alsof de ernst en belangrijkheid van het onderwerp is weggevaagd.
Ik hoop dat Museo Tula en Kas di Kultura inzien dat de Curacaose identiteit meer is dan de Afro-identiteit. Naast de tambu is er ook de Curacao wals. En deze walsen zijn niet gecomponeerd door mensen men hun roets in Afrika. Pas wanneer men bij deze instanties een paradigm shift maken en inzien dat onze samenleving een multi-culturele samenleving is kunnen we de Curacaose identiteit ontwikkelen.