CURAÇAO – Stichting Dierenbescherming Curaçao (SDBC) wil dat er meer dieren uit het asiel geadopteerd worden. De stichting wil dat er gemiddeld 700 honden en katten per jaar een nieuw baasje krijgen. Om dit te bereiken heeft SDBC bedacht om de adopties meer te promoten.
Volgens de stichting zitten er in het asiel altijd wel honden of katten die voor iemand geschikt zijn. De dieren zijn bij binnenkomst allemaal medisch gecontroleerd door de dierenarts en zijn ingeënt, gesteriliseerd en gecastreerd.
Baasje
De medewerkers van het asiel vinden het heel belangrijk dat een dier geplaatst wordt bij een nieuwe eigenaar die weet waar hij of zij aan begint. De medewerkers geven om deze reden eerlijke informatie over de dieren. “Het asiel is er voor de dieren van Curaçao,” vertelt voorzitter van SBDC Erik Bokkes. “Er zijn dieren die ruim een half jaar in het asiel hebben gezeten en gelukkig toch een nieuw thuis vonden.”
‘No kill-policy’
Het asiel streeft naar een ‘no kill-policy’. Alleen zwaar zieke dieren of dieren met niet-oplosbare gedragsproblemen waarvoor geen plaatsingskans is, worden ingeslapen. Waar mogelijk biedt de SDBC dieren de nodige medische zorg die geboden kan worden en in geval van gedragsproblemen tracht de SDBC het dier opnieuw op te voeden. “Veel dieren krijgen dan ook gewoon een nieuwe baas. Wij laten dus nooit een dier onnodig inslapen”, aldus de voorzitter.
@Caroline
Thanks Caroline and that’s very appreciated.
@ Jeany Jansen.
We willen je even laten weten dat deze kwestie uitgebreid besproken is in de bestuursvergaderingen en de SDBC maatregelen zal treffen om te allen tijde te voorkomen dat zoiets weer kan gebeuren. Onze welgemeende excuses voor deze ernstige kwestie.
Caroline Castendijk
Office Manager SDBC
Mevr. Fahrenfort (excuses voor het verkeerd schrijven eerder) ik ben nog twee belangrijke nuances vergeten: toen we hem meenamen had hij als vieze ogen en twee dagen later flinke gele pijpen snot aan zijn neus (een teken dat de incubatietijd al voorbij was).
U wilt meer nuances mevr. Fahrenheit: Ik heb toendertijd twee honden geadopteerd waarvan de ene hond ontzettend mager was, maar gezond volgens het asiel, dus wij dachten met een beetje liefde en goed eten kunnen we hem wel opknappen. Fout, want er kwam net zoveel uit als er in ging en we hebben hem terug moeten brengen (wat verschrikkelijk was), omdat we bang waren dat onze andere honden er ook ziek van zouden worden, maar dat is dus gebeurd. Ik weet over incubatie tijd etc, etc., maar toch vind ik dat er beter een extra onderzoek kan plaatsvinden als een hond er zo slecht uitziet, dan hem direct mee te geven, met alle gevolgen van dien voor eventuele andere huisdieren.
Wat is het verschil tussen in laten slapen en afmaken of eutanaseren? Als jullie honden nooit laten inslapen want doen jullie dan met de honden die in het afmaakhok zitten?
Meneer/mevrouw Jansen: Ook honden die gezond en ingeent zijn kunnen hondenziekte krijgen, dat is iets dat iedereen kan overkomen. De ziekte heeft een incubatietijd, dus een periode na de besmetting en voordat de hond ziekteverschijnselen gaat vertonen, en binnen die periode is het niet goed mogelijk om vast te stellen dat de hond besmet is. Verder kan de hond op ieder moment besmet zijn geraakt, dat hoeft niet te zijn gebeurd voordat u de hond adopteerde. Ik vind het jammer dat u dit commentaar zo ongenuanceerd neerzet. De Dierenbescherming biedt beslist geen honden ter adoptie aan waarvan men weet dat ze ziek zijn. Ik ben regelmatig in het Dierenasiel en weet hoe het daar toe gaat.
Toch moet de dierenbescherming de gezondheid van hun honden beter in de gaten houden en geen zieke honden meegeven aan mensen. Ze hebben mij nl. een hond meegegeven met hondenziekte. Zoiets moet toch niet mogelijk zijn. Ik zal dus niet zo gauw meer een hond uit het asiel adopteren, want het hondenziekte virus heeft goed toegeslagen bij mij thuis. Onze pup heeft het nl. ook gekregen en is gelukkig nog in leven, maar met hersenletsel en zal nooit meer goed worden.