De peetoom van de Nederlandse restaurantwereld, Gerrit van der Valk, deed ooit de uitspraak: “Een smakeloze tomaat kan nooit slecht smaken.” Helaas is dit inderdaad een veelbeproefde methode in de voedingsindustrie. Producten wordt zo min mogelijk smaak gegeven, zodat vrijwel alles door iedereen eetbaar wordt gevonden.
Ik gebruik opzettelijk het woord eetbaar, omdat mijns inziens nog nauwelijks sprake is van lekker. Eenheidsworst zijn we aan het creëren! Tegenwoordig vinden hele volkstammen aardbeien niet lekker, omdat ze vinden dat deze moeten smaken naar aardbeienijs of aardbeienjam. Helaas komen aardbeien hier niet of nauwelijks aan te pas en is voor de smaak vooral gebruik gemaakt van suikers, emulgatoren en smaakstoffen.
“White Zinfandel, die heerlijke zoete rosé”, hoor ik mensen vaak zeggen. Hét voorbeeld van smaakvervlakking onder de wijnen. Zinfandel is een prachtig klein rood druifje waar diepe, krachtige en kruidige rode wijnen van gemaakt worden. Door een ongelukje in de jaren ‘70 bij Sutter Home in Californië werd per ongeluk op de White Zinfandel gestuit. Kort samengevat, het druivensap vergistte niet helemaal, waardoor veel restsuikers overbleven, de wijn niet geheel kleurde en dus een zoete Zinfandel rosé overbleef. Iemand zag hier de commerciële waarde van in en voilá, White Zinfandel was geboren.
Het is inderdaad een makkelijke wijn. Pardon, schreef ik wijn? Eigenlijk mag je het niet eens wijn noemen. Het is een halfproduct! Zwevende ergens tussen wijn en druivensap. Net zoals ik niet snap dat mensen voor de smaak van een aardbei een snoepje, yoghurt of jam pakken in plaats van een echte aardbei, snap ik ook niet waarom mensen dit spul drinken. We eten en drinken toch dingen omdat we het lekker vinden? Deze ‘wijn’ heeft eigenlijk geen smaak, dus waarom drinken dan toch hele volkstammen het? Zou het zijn omdat we voor ons gevoel toch met iets alcoholhoudends in onze hand moeten staan bij een willekeurige sociale gelegenheid? Dan maar met iets zonder smaak, zodat het in ieder geval niet slecht smaakt.
