Op Koninginnedag heb ik voor het eerst een overval van dichtbij ervaren. Althans, ik was er niet bij. Ik was getuige van mijn vriendin die net overvallen was en zich totaal over de rooie in mijn armen stortte. Ik vind dit al dichtbij genoeg eigenlijk.
Terwijl een overval op Curaçao bijna dagelijkse orde van de dag lijkt te worden (ik zie niemand meer gechoqueerd reageren op het overvalverhaal) liegt de criminaliteit er in de rest van de wereld ook niet om. In het plantsoen in Nederland waar ik vroeger elke boom inklom, valkuilen groef en lag te rollebollen met mijn vriendje, werd laatst een jongen neergestoken. Zomaar. Hij liep toevallig langs.
Ook de schietpartijen op scholen laten mijn ogen uitpuilen. Sommige jonge criminelen zijn net twaalf jaar oud. Een leeftijd waarop ik mezelf met moeite kon bedwingen om niet meer met barbie’s te spelen en touwtje te springen. De uitdrukking ‘de jeugd van tegenwoordig’ krijgt in mijn generatie dan ook ineens een bloedserieuze betekenis.
Soms vraag ik me af wat voor soort mensen het zijn, de overvallers, de neerstekers, de verkrachters, de criminelen. Zouden zij een verhaal hebben, een dramatische jeugd, verstoten door ouders en familie, geen geld hebben om te eten? Of zijn zij gewoon door en door slecht?
Ergens moet er toch een lichtje zijn uitgegaan, een gevoel van wat normaal is en de behoefte om iets te bereiken in het leven zijn verdwenen. Zouden zij terugdenken aan de ouders van hun slachtoffers die kindloos zijn of het meisje dat nooit meer op straat durft te lopen zonder achterom te kijken?
Ik geloof nog steeds dat de mens geboren wordt als ‘tabula rasa’ (onbeschreven blad). De blaadjes worden van jongs af aan bevuild met ideeën en idealen. Van alle kanten wordt het blad gevormd, gescheurd en besmeurd met kleuren en symbolen tot het zelf leert te tekenen en kiezen welke kleuren en vormen van waarde zijn. Het blaadje verandert in een schilderij.
Sommigen leren alleen niet zelf te tekenen en blijven bijna blanco met een paar pijnlijke tekens en scheuren. Scheuren die hen helemaal in beslag nemen tot zij andere kleuren en tekens niet meer zien. Deze blaadjes eindigen in het nieuws. Deze beschreven blaadjes zijn de overvallers, de neerstekers, verkrachters. De criminelen.
@ Vito
Echt toff, je zegt de dingen die ik expres uit mijn reactie hebt gelaten. Mooi is dat, je bent goed bewust van sociaal maatschappelijke questies op Curacao.
Zitten wachten op god gaat idd niks opleveren of veranderen, voordat je het weet stuurt hij de koningin naar Curacao om een villa te gaan bouwen voor willem en maxima. Vervolgens krijg je een hele gathering met zelfs de koningin van Engeland en Obama er bij.
Osama staat niet meer op hun gastenlijst helaas.
@setodo. Laten wij niet zitten vragen en denken dat God ons help, maar laten wij beginnen ons zelf te helpen. Mensen moeten bewust worden van het feit dat je met psychische problemen en trauma’s een bezoek moet brengen bij een Psycholoog of een Psychiater. Zolang wij niet bewust worden van het feit dat deze mensen Universitairte opleidingen hebben gedaan om ten dienst te zijn van het volk blijven de mensen achtergesteld van begeleiding. Vele mensen denken te vaak dat je gek moet zijn om een Psycholoog of een psychiater te bezoeken en daarmee vererger je het probleem alleen maar. Sommige buurten of moeders zijn arm en hebben niet genoeg te eten maar blijven kinderen produceren als konijnen. Men denk nog steeds dat als ik een kindje maakt met een bepaalde man dat hij bij haar zou blijven maar de ervaring heeft geleerd dat ze toch weglopen voor hun verantwoordelijkheid. Dus verander de wereld begin bij je zelf en begin liever vandaag dan morgen. Willen wij dat Curacao in toekomst onafhankelijk wordt dan moet men vanaf kleinsaf aan beginnen verantwoordelijkhied te dragen. Begin ook bij de docenten die minderjarigen naar bed nemen die moeten ook een goede voorbeeld geven. Hoe kan jij als opvoeder, begeleider naar bed gaan met een toevertrouwde pupil of kind. Dat is toch machtsmisbruik. Dus daar moet men ook beginnen het goede voorbeeld te geven.
Goede observaties, opzich is er genoeg sociale controle onder de bevolking.
De armoede is rampzallig, net als het onderwijs. Problemen binnen het systeem en de opvoeding zijn ook transgenerational problemens. Op het eiland heb je ook hartstikke veel gezinnen met psychische problemen en traumas waardoor die mensen echt niet normaal kunnen functioneren. Thema seksualiteit is een taboo maar ook een rotsooi.
Sommige buurten en de gezinnen die daar wonen zijn arm en kansloos en dat blijft zich voortzetten. Veel mensen weten ook niks over hun identiteit, er is geen eenheid onder de bevolking geen waardering voor de ander en de zelf, weinig trots. Wel veel frustratie.
Het word echt tijd dat god ons helpt.
Beste Elise jou artikel is bijzonder interessant. Ik ben benieuwd hoe de mannen hierop zullen reageren. Mensen reageren niet meer gechoqueerd over een overvalverhaal. Overvallers moet je zien als een soort kankergezwel, je bestrijdt hem met alles met de hoop dat hij geneest, alhoewel het in je achterhoofd flitst, dat het een gevaarlijk ongeneeslijk ziekte is. Uiteindelijk kom je tot de conclussie dat je ermee moet leven. Met een trauma kan je nog verder leven, wanneer je dood geschoten wordt niet dan ben je dood. Je wordt er empatisch van. Kijk zolang er geen onnodige doden vallen door dat grof geweld maak je je niet druk om. Heb van die zware overval gelezen vorige week in de Nederlandse kranten. Hier kwamen ze met zwaar geschut een overval plegen op de Brink geld transport in Amsterdam. Toen de politie op de plaats der delict arriveerde werden ze verrast door rondvliegende kogels uit een machine geweer. Machteloos was de politie in Nederland. Ik was er lang blij mee dat er geen enkele politieagent is dood geschoten, door die bende van waarschijnlijk over grens. Niet alleen op het eiland gebeuren steeds meer overvallen maar overal op de wereld vooral in de rijke landen als Europa en America. De crisis en de graaicultuur van bankdirecteuren, politici met hun bezuinigingen, de industrialisatie, de ICT, de Euro hebben voor veel ellende gezorgd in de wereld en ook niet te vergeten het verdubbeling van de wereld bevolking. Het blijft een grote probleem in de wereld zolang de aardsegoederen niet eerlijk verdeeld worden onder wereld bevolking. Het verschil tussen rijk arm wordt steeds groter daarom zie ook veel ellende in west Africaanse landen..
Het probleem afschuiven op anderen is leuk om te doen. Het grootste probleem is meerendeel de ongemancipeerde mannen op op Curacao. Ze houden van lekker met de vrouwen in bed springen en wanneer de vrouw in verwachting raakt weglopen voor hun verantwoordelijkheid. Als je geen verantwoordelijklheid wil dragen dan moet ze dat ding maar in een cathupfles douwen of schilderijen maken in de badkamer. Vroeger was er socialebinding verantwoordelijkheids gevoel dat de broers zussen, nichten en neven de opvang, opvoeding en begeleiding op zich namen nu bestaat dat niet meer. KIndern groeien op in matriarchale gezinnen zonder vader die zich bezig houdt met de opvoeding en begeleiding van de kinderen. Groeien op in een armoedig situatie waar er niet genoeg te eten is iedere dag. Gaan op straat spelen met verkeerde kinderen raken aan de drugs gaan stelen, wordt van kwaad tot erg. Wij kunnen blijven zeggen het is de schuld van de ouders maar waar is onze eigen verantwoordelijkheids gevoel. Wij wonen in 2011 over kan je een condoom kopen, pillen overal te krijgen en prikpillen. De vrouwen moeten ook weten dat als je in bed stapt met een man wat de risico is om in verwachting te raken. DE mannen horen dat ook te weten. Anders moeten de scholen beginnen met sexuelevoorlichting op jonge leeftijd vanaf 12 jaar.De Africanen zeggen “it takes a hole village to race a child”. America heeft datzelfde p[robleem daar heeft Obama ook werk van gemaakt. Het kan zo niet verder er worden teveel kinderen geboren en opgevoed in gezinnen met uitsluitend een vrouw als gezinshoofd. Dat tendens zie ik momenteel ook in Nederland toenemen. Maar terugkomend op je verhaal Leoni vaak hebben deze kinderen een dramtische jeugd gehad, verstoten door ouders en familie, geen geld hebben om te eten, zijn vaak dropouts die hun school niet hebben afgemaakt en omgaan met slechte vrienden. Soms komen ze ook uit heel voorbeeldig gezinnen vandaan. Het probleem op dit moment is het materialisering van de maatschappij, bling blings, dure mobieltjes, dure autootjes, veel mooie meisjes etc etc etc. DIngen die allemaal veel geld kosten. Vaak hebben deze kinderen wel een verhaal die hun achtervolgen. Toch worden er veel overvallers opgepakt en opgesloten zolang ze niemand hebben doodgeshoten komen ze binnen de kortste keren vrij. Zoetjes aan kent iedereen de overvallers op Curacao. Op dit gebied heeft Curacao een open sky polecy worden met naam en toenaam gepubliceerd in de dagbladen. Op gegeven moment raak je eraan gewent dan ga je niet met veel geld, veel bankpasjes en veel goud op stap. Dus risicomijdend stappen. Persoonlijk vind ik het heel erg vervelend zoiets te mogen meemaken maar wat kan jij eraan doen. Ik heb het in ieder geval nooit t.n.t nog nooit meegemaakt. En ding moeten wij ook niet vergeten de invloed van de tvcanalen porgramma’s op het jeugd. Vroeger hadden wij cowboyfilms, love and peace tegenwoordig is het sex sex drugs en rap.Scarface, Alcapone, mafiafilms en cyberwars.
Verval van de moraal en frustratie komt op konto van regeringen en bestuurders (vooral zittende kliek, maar ook verschillende politici van voorgaande regeringen en overheidsinstanties hebben vuile handen!!)
Hoe kan je van de jeugd verwachten dat ze zich “normaal” gedragen als volwassen mensen met hoge functies zonder scrupules denken overal mee weg te komen. Zuivering starten vanaf de top!!!
Mooie filosofie. Er gebeuren steeds meer overvallen en dergelijke op t eiland. Ik denk dat het vooral de ouders zijn die het blaadje laten glippen. Ik geef zelf les en ervaar elke dag dat ouders veel te weinig aandacht besteden aan hun kids. Ik zie eerder dat ze het slechte pad opgaan dan de ouders en wanneer ik hun erop aanspreek, wordt dit vaak niet gewaardeerd en moet ik me met mijn eigen zaken bemoeien. Het zijn de ouders die hun kinderen moeten vormen en moeten signaleren wanneer het fout gaat!